Ποια είναι η πατρίδα του αρώματος;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πότε και πού οι άνθρωποι ανακάλυψαν την αρωματοθεραπεία και χρησιμοποίησαν αρώματα στα σπίτια τους; Μερικοί ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι τα πρώτα αρώματα θυμιάματος εμφανίστηκαν στην αρχαία Ανατολή, άλλοι - ότι η πατρίδα τους ήταν η Αίγυπτος των Φαραώ.
Αλλά η Μεσοποταμία αποδεικνύεται ότι είναι το μέρος όπου έγιναν προσπάθειες να δημιουργηθεί ένα μείγμα αρωματικών συστατικών για πρώτη φορά, και αυτό, σύμφωνα με τους ιστορικούς, συνέβη ήδη από τη νεολιθική περίοδο - περίπου 7.000 χρόνια πριν από τη Νέα Εποχή.
Ήταν, φυσικά, πολύ διαφορετικά από τα σημερινά αρώματα, αλλά είναι γεγονός ότι τη δεκαετία του 1970 ένας Ιταλός αρχαιολόγος ανακάλυψε προϊστορικούς πήλινους αμφορείς στους οποίους αποθηκεύονταν πομάδες ελαιόλαδου και αρωματικά βότανα. Έτσι, ο ερευνητής Paolo Rovesti επιβεβαιώνει ότι στα εδάφη μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη (όπου σήμερα βρίσκονται η Συρία, το Ιράκ και μέρος της Τουρκίας), γεννήθηκαν οι αρχαιότεροι πολιτισμοί και αναμίχθηκαν τα αρχαιότερα αρώματα του κόσμου.
Για ποιο σκοπό δημιουργήθηκαν;
Οι επιστήμονες βρήκαν στοιχεία για μια από τις υποθέσεις τους στο έπος του Γκιλγκαμές. Περιγράφει πώς ο βασιλιάς του αρχαίου κράτους της Ουρ στη Μεσοποταμία έκαιγε κανέλα, μύρο, κυπαρίσσι και κέδρο για να κατευνάσει τους θεούς.
Μια άλλη πρόταση είναι ότι το θυμίαμα χρησιμοποιήθηκε σε αρχαίες θρησκευτικές τελετές. Όταν οι άνθρωποι θυσίαζαν ζώα, μύριζε απαίσια. Αναζητώντας μια διέξοδο από τη δυσάρεστη μυρωδιά, ανακάλυψαν την ανάμειξη αρωμάτων με τα οποία γέμιζε τα ζώα πριν τα κάψουν στην πυρά της θυσίας.
Η λέξη "άρωμα" προέρχεται από τη λατινική γλώσσα και κυριολεκτικά σημαίνει "μέσα από καπνό", επιβεβαιώνοντας έτσι την υπόθεση ότι τα αρώματα της αρχαιότητας δημιουργήθηκαν ειδικά για να απομακρύνουν την άσχημη μυρωδιά στις φλόγες και τον καπνό.
Σταδιακά, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών ανακάλυψαν τις θεραπευτικές ιδιότητες των πομάδων και άρχισαν να αλέθουν και να ανακατεύουν ακριβά μπαχαρικά και αρώματα: κυπαρίσσι, πεύκο, άρκευθο, κανέλα... Και πολύ αργότερα αποφάσισαν να τα απλώσουν στο δέρμα τους, για ευχαρίστηση.
